ستایش وتولد

دیشب تولدت روگرفتیم مامان .خیلی خوش گذشت ولی نمیدونم چرا تواولش این همه خوشحال بودی و از ذوق بادکنک داشتی میرقصیدی ولی تا مهمونها اومدن همونجا رو مبل نشستی و پا نشدی برقصی .فقط ذوق داشتی شمع فوت کنی نمیدونم چند دفعه این شمع رو روشن کردم هی تو خاموش میکردی.اولش لباس عروس پوشیده بودی و خاله سمیه(دختردایی خودم)توروارایش میکرد.اینقدر خوشحال بودی که از جات تکون نخوردی ولی کم کم حوصلت سررفت وگفتی لباست رو درش بیارم ویک لباس راحت تر میخواستی چون یکخورده برات تنگ شده بود.اینقدر عجله داشتی که نزاشتی یک عکس درستو حسابی ازت بگیریم.ولی حتما همین عکسهایی رو که گرفتم میزارمش توی سایت.توی این مهمونی دایی محمدرضای مامانم هم از یزد اومده بودن ومن اونها رو هم دعوت کرده بودیم.که تو با امیر علی که ٢ سال ازت بزرگتره ودختر خاله سمیه خیلی بازی کردی .ولی نمیدونم دوباره اخرشب که داشتن مهمونها میرفتن تو دوباره سر حال شده بودی و میرقصیدی.باوروم نمیشه که دو سال تموم شد تمام دیشب داشتم به روزی که به دنیا می اومدی فکر میکردمواون روز از خدا میخواستم که سالم وسلامت باشی و اون ماه اخر که برام غیر قابل تحمل شده بود زودتر بگذره ولی انگار همی اینها  توی یک چشم به هم زدن اتفاق افتاده بود وحالا که تورو اینطوری میبینم خداروشکر میکنم واز خدا میخواهم که همیشه عاقبت به خیرباشی وسلامت والبته توی تربیتت هم به من کمک کنه.